Varzeshi

افزایش پرش در بسکتبال تنها به بلند کردن وزنه‌های سنگین محدود نمی‌شود، بلکه نیازمند توسعه‌ی سرعت، قدرت و هماهنگی عصبی-عضلانی نیز هست. تمرینات قدرتی باید به گونه‌ای طراحی شوند که نه تنها حجم عضلات را افزایش دهند، بلکه توانایی آن‌ها در تولید نیروی سریع را نیز بهبود بخشند. این امر مستلزم استفاده از وزنه‌های متوسط تا سنگین با سرعت اجرای کنترل شده و همچنین تمرینات با وزن بدن و پلایومتریک است.

تمرینات قدرتی با سرعت بالا، مانند هالتر زدن انفجاری (Power Cleans) و اسنچ (Snatch)، به بهبود نرخ تولید نیرو کمک می‌کنند، که برای یک پرش سریع و بلند بسیار مهم است. این تمرینات سیستم عصبی را برای فعال کردن سریع‌تر واحدهای حرکتی عضلات آموزش می‌دهند. همچنین، تمرینات با وزن بدن مانند پرش‌های انفجاری و اسپرینت‌های کوتاه نیز به توسعه‌ی قدرت و سرعت مورد نیاز برای پرش کمک می‌کنند.

هماهنگی عصبی-عضلانی به توانایی مغز در برقراری ارتباط مؤثر با عضلات برای تولید یک حرکت روان و قدرتمند اشاره دارد. تمریناتی که نیازمند تعادل و هماهنگی هستند، مانند لانگزهای تک پا و جامپ‌های تک پا، به بهبود این جنبه کمک می‌کنند. هرچه این هماهنگی بهتر باشد، بدن می‌تواند نیروی بیشتری را به طور مؤثر در هنگام پرش منتقل کند.

در نتیجه، برای افزایش ارتفاع پرش در بسکتبال، یک برنامه‌ی تمرینی قدرتی جامع باید ترکیبی از تمرینات با وزنه (برای افزایش قدرت پایه)، تمرینات پلایومتریک و تمرینات با سرعت بالا (برای توسعه‌ی قدرت انفجاری) و تمرینات تعادلی و هماهنگی (برای بهبود انتقال نیرو) باشد. با تمرکز بر این جنبه‌های مختلف، بازیکنان می‌توانند به طور قابل توجهی ارتفاع پرش خود را افزایش دهند.